Misja Szalom - przyjaciele Izraela z Krakowa

Menu główne:

Monument

GALERIA > Izrael

Witamy w Galerii: Izrael

Icchak Rabin (ur. 1 marca 1922, zm. 4 listopada 1995) – premier i polityk izraelski, były generał, laureat pokojowej Nagrody Nobla z 1994 r., Człowiek Roku 1993 według magazynu Time wspólnie z Nelsonem Mandelą, Frederikiem de Klerkiem i Jaserem Arafatem. Był piątym premierem Państwa Izrael w latach 1974-1977 i ponownie od 1992 roku do zamordowania go przez prawicowego ekstremistę Jigala Amira w 1995 roku, protestującego przeciwko porozumieniom z Palestyńczykami podpisanymi w Oslo. Był pierwszym szefem rządu, który był tzw. sabrą, czyli Żydem urodzonym w Izraelu, a także drugim, który zmarł w czasie pełnienia swojej funkcji (pierwszym był Lewi Eszkol, ale jego śmierć miała naturalny charakter). Podpisanie porozumień z Palestyńczykami wywołało burzę na prawej stronie izraelskiej sceny politycznej. Na wiecach i demonstracjach (w których brali udział m.in. Beniamin Netanjahu, Ariel Szaron i Ehud Olmert) pojawiały się podobizny Rabina odzianego w arafatkę lub w mundur SS. Podczas jednego z takich pochodów wznoszono nawet modły do Anioła Śmierci, aby zgładził Rabina. Otwarcie wzywano do jego zamordowania, m.in. obnosząc trumnę z napisem Icchak Rabin – Morderca Syjonizmu. Zginął 4 listopada 1995 w zamachu – postrzelony przez żydowskiego nacjonalistę Jigala Amira. Zamachowiec opowiadał się przeciwko porozumieniom z Oslo, a morderstwa dokonał zaraz po wiecu poparcia dla układów z Palestyńczykami.
Zabójstwo miało miejsce w Tel Awiwie, na Skwerze Królów Izraela, noszącego dziś nazwę Skweru Rabina. Premier zmarł na skutek znacznej utraty krwi i uszkodzenia płuca, na stole operacyjnym w szpitalu Ichilov w Tel Awiwie.

Monument w Tel Awiwie upamiętniający miejsce śmierci Icchaka Rabina

Agenda Kościoła Zielonoświątkowego w Polsce